Joost van der Brugge geeft les aan groep 6 op een basisschool in Amsterdam. De lesmethoden die op school gebruikt worden, raken het thema mensenrechten. Ook schenkt hij op zijn eigen manier aandacht aan mensenrechten. Zo werkte hij mee aan de Paarse Vrijdag-campagne van het COC en gaf hij een speciale klimaatles, waarin de leerlingen een tekening maakten van hoe de wereld er in 2050 uit zou zien als de klimaatdoelen wel behaald zouden worden. 'Stichting Leerplan Ontwikkeling heeft een aantal kerndoelen met betrekking tot burgerschap opgesteld, die raken aan mensenrechten.'

Alle geportretteerden kozen een mensenrecht waar ze veel aandacht aan besteden in hun leven en werk.

Je koos voor het recht op onderwijs voor iedereen. Waarom?

Ik vind het heel erg mooi dat ik de wereld in de klas kan halen. De leerlingen verwonderen zich over de verhalen. Ze denken na over wat ik vertel en ze gaan ermee aan de slag. Zo gaf ik eerder les over de industriële revolutie en de slavernij. Daarin vergeleken ze een meisje dat in een fabriek tussen 1800-1900 werkte en een tot slaaf gemaakte meisje dat op een plantage leefde. Ik verbaas me erover hoe goed leerlingen zich kunnen inleven in een ander, als ze leren hoe het leven er vroeger uitzag. Ze zijn empathisch en nieuwsgierig. Onderwijs geeft kinderen de kans om zich te ontwikkelen en legt een belangrijke basis in hun levens. Daar staan we soms niet vaak genoeg stil bij. Je zal maar niet naar school kunnen en mogen. Dan mis je dit dus.

Wat betekenen mensenrechten voor jou?

Ik vind mensenrechten vanzelfsprekend. Ik ben me ervan bewust dat ik in Nederland ben geboren, een man en wit ben. Het enige waarin mijn ervaringen met mensenrechten anders kunnen zijn, is dat ik op mannen val. Ik ben me erg van mijn eigen positie bewust. Het is goed dat mensenrechten bestaan. Het is belangrijk dat we altijd met elkaar in gesprek moeten blijven. Dit zorgt ervoor dat mensen elkaar proberen te begrijpen, wat leidt tot empathie, samenwerking en cohesie.